La Bibbia nel Cinquecento: edizioni interpretazioni censure
Pro rege Deiotaro » Biblia Vulgata (1592) - p. 687


cituum in monte Sion, et in Ierusalem,
et in conspectu senum suorum fuerit glo-
rificatus.

Cap. XXV

1Domine, Deus meus es tu, exaltabo
te, et confitebor nomini tuo: quoniam
fecisti mirabilia, cogitationes antiquas fide-
les, Amen. 2Quia posuisti civitatem in tu-
mulum, urbem fortem in ruinam, domum
alienorum: ut non sit civitas, et in sempiter-
num non aedificetur. 3Super hoc laudabit
te populus fortis, civitas gentium robusta-
rum timebit te. 4Quia factus es fortitudo
pauperi, fortitudo egeno in tribulatione
sua: spes a turbine, umbraculum ab aestu.
Spiritus enim robustorum quasi turbo impellens
parietem. 5Sicut aestus in siti, tumultum alie-
norum humiliabis: et quasi calore sub nu-
be torrente, propaginem fortium marcescere
facies. 6Et faciet Dominus exercituum om-
nibus populis in monte hoc convivium pin-
guium, convivium vindemiae, pinguium me-
dullatorum, vindemiae defaecatae. 7Et praeci-
pitabit in monte isto faciem vinculi colli-
gati super omnes populos, et telam quam
orditus est super omnes nationes. 8Praeci-
pitabit mortem in sempiternum: et auferet
Dominus Deus lacrimam ab omni facie,
et opprobrium populi sui auferet de univer-
sa terra: quia Dominus locutus est. 9Et di-
cet in die illa: Ecce Deus noster iste, exspe-
ctavimus eum, et salvabit nos: iste Domi-
nus, sustinuimus eum, exsultabimus, et laeta-
bimur in salutari eius. 10Quia requiescet ma-
nus Domini in monte isto: et triturabitur
Moab sub eo, sicuti teruntur paleae in plau-
stro. 11Et extendet manus suas sub eo, sicut
extendit natans ad natandum: et humilia-
bit gloriam eius cum allisione manuum
eius. 12Et munimenta sublimium murorum
tuorum concident, et humiliabuntur, et de-
trahentur in terram usque ad pulverem.

Cap. XXVI

1In die illa cantabitur canticum istud in
terra Iuda.
Urbs fortitudinis nostrae Sion: salvator,
ponetur in ea murus et antemurale.
2Aperite portas, et ingrediatur gens iu-
sta, custodiens veritatem.
3Vetus error abiit: servabis pacem: pa-
cem, quia in te speravimus.
4Sperastis in Domino in saeculis aeternis,
in Domino Deo forti in perpetuum.
5Quia incurvabit habitantes in excelso,
civitatem sublimem humiliabit.
Humiliabit eam usque ad terram, detra-
het eam usque ad pulverem.
6Conculcabit eam pes, pedes pauperis,
gressus egenorum.
7Semita iusti recta est, rectus callis iusti
ad ambulandum.
8Et in semita iudiciorum tuorum, Do-
mine, sustinuimus te: nomen tuum, et me-
moriale tuum in desiderio animae.
9Anima mea desideravit te in nocte: sed
et spiritu meo in praecordiis meis de mane
vigilabo ad te.
Cum feceris iudicia tua in terra, iusti-
tiam discent habitatores orbis.
10Misereamur impio, et non discet iusti-
tiam: in terra sanctorum iniqua gessit, et
non videbit gloriam Domini.
11Domine, exaltetur manus tua, et non videant:
videant, et confundantur zelantes
populi: et ignis hostes tuos devoret.
12Domine, dabis pacem nobis: omnia
enim opera nostra operatus es nobis.
13Domine Deus noster, possederunt nos
domini absque te, tantum in te recorde-
mur nominis tui.
14Morientes non vivant, gigantes non
resurgant: propterea visitasti et contrivi-
sti eos, et perdidisti omnem memoriam
eorum.
15Indulsisti genti, Domine, indulsisti gen-
ti, numquid glorificatus es? Elongasti om-
nes terminos terrae.
16Domine in angustia requisierunt te, in
tribulatione murmuris doctrina tua eis.
17Sicut quae concipit, cum appropinqua-
verit ad partum, dolens clamat in doloribus
suis: sic facti sumus a facie tua Domine.


pagina successiva »