In Verrem » Biblia Vulgata (1592) - p. 534
et exspectabo nomen tuum, quoniam bonum
est in conspectu sanctorum tuorum.
Psalmus LII
1In finem,
Pro Maeleth intelligentiae David.
Dixit insipiens in corde suo: Non
est Deus.
2Corrupti sunt, et abominabiles facti
sunt in iniquitatibus: non est qui faciat
bonum.
3Deus de caelo prospexit super filios ho-
minum, ut videat si est intelligens, aut re-
quirens Deum.
4Omnes declinaverunt, simul inutiles
facti sunt: non est qui faciat bonum, non
est usque ad unum.
5Nonne scient omnes qui operantur
iniquitatem, qui devorant plebem meam
ut cibum panis?
6Deum non invocaverunt: illic trepi-
daverunt timore, ubi non erat timor.
Quoniam Deus dissipavit ossa eorum
qui hominibus placent: confusi sunt, quo-
niam Deus sprevit eos.
7Quis dabit ex Sion salutare Israel? Cum
converterit Deus captivitatem plebis suae,
exsultabit Iacob, et laetabitur Israel.
Psalmus LIII
1In finem,
In carminibus intellectus David,
2Cum venissent Ziphaei, et dixissent ad Saul:
Nonne David absconditus est apud nos?
(I Reg. 23.19)
3Deus, in nomine tuo salvum me fac:
et in virtute tua iudica me.
4Deus, exaudi orationem meam: auri-
bus percipe verba oris mei.
5Quoniam alieni insurrexerunt adver-
sum me, et fortes quaesierunt animam meam:
et non proposuerunt Deum ante conspe-
ctum suum.
6Ecce enim Deus adiuvat me: et Do-
minus susceptor est animae meae.
7Averte mala inimicis meis: et in veri-
tate tua disperde illos.
8Voluntarie sacrificabo tibi, et confite-
bor nomini tuo, Domine: quoniam bonum
est:
9Quoniam ex omni tribulatione eripui-
sti me, et super inimicos meos despexit
oculus meus.
Psalmus LIIII
1In finem, in carminibus intellectus David.
2Exaudi Deus orationem meam, et ne
despexeris deprecationem meam: 3in-
tende mihi, et exaudi me.
Contristatus sum in exercitatione mea:
et conturbatus sum 4a voce inimici, et a
tribulatione peccatoris.
Quoniam declinaverunt in me iniqui-
tates, et in ira molesti erant mihi.
5Cor meum conturbatum est in me: et
formido mortis cecidit super me.
6Timor et tremor venerunt super me:
et contexerunt me tenebrae:
7Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut
columbae, et volabo, et requiescam?
8Ecce elongavi fugiens, et mansi in so-
litudine.
9Exspectabam eum qui salvum me fecit
a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
10Praecipita, Domine: divide linguas eo-
rum: quoniam vidi iniquitatem, et contra-
dictionem in civitate.
11Die ac nocte circumdabit eam super
muros eius iniquitas: et labor in medio
eius, 12et iniustitia.
Et non defecit de plateis eius usura, et
dolus.
13Quoniam si inimicus meus maledixis-
set mihi, sustinuissem utique.
Et si is qui oderat me, super me magna
locutus fuisset: abscondissem me forsitan
ab eo.
14Tu vero homo unanimis: dux meus,
et notus meus:
15qui simul mecum dulces capiebas ci-
bos: in domo Dei ambulavimus cum con-
sensu.
16Veniat mors super illos: et descendant
in infernum viventes:
pagina successiva »