Biblia, Lc » Biblia Vulgata (1592) - p. 883
do ollae. 11Ubi est habitaculum leonum, et
pascua catulorum leonum, ad quam ivit leo
ut ingrederetur illuc, catulus leonis, et non
est qui exterreat? 12Leo cepit sufficienter ca-
tulis suis, et necavit leaenis suis: et imple-
vit praeda speluncas suas, et cubile suum
rapina. 13Ecce ego ad te, dicit Dominus
exercituum, et succendam usque ad fumum
quadrigas tuas, et leunculos tuos comedet
gladius: et exterminabo de terra praedam
tuam, et non audietur ultra vox nuncio-
rum tuorum.
Cap. III
1Vae civitas sanguinum, universa men-
dacii dilaceratione plena: non recedet
a te rapina. 2Vox flagelli, et vox impetus
rotae, et equi frementis, et quadrigae ferven-
tis, et equitis ascendentis: 3et micantis gla-
dii, et fulgurantis hastae, et multitudinis in-
terfectae, et gravis ruinae: nec est finis cada-
verum, et corruent in corporibus suis.
4Propter multitudinem fornicationum me-
retricis speciosae, et gratae, et habentis ma-
leficia, quae vendidit gentes in fornicatio-
nibus suis, et familias in maleficiis suis:
5Ecce ego ad te, dicit Dominus exerci-
tuum, et revelabo pudenda tua in facie
tua, et ostendam gentibus nuditatem tuam,
et regnis ignominiam tuam. 6Et proiiciam
super te abominationes, et contumeliis te
afficiam, et ponam te in exemplum. 7Et
erit: omnis qui viderit te, resiliet a te, et
dicet: Vastata est Ninive: quis commove-
bit super te caput? Unde quaeram consola-
torem tibi? 8Numquid melior es Alexan-
dria populorum, quae habitat in fluminibus?
aquae in circuitu eius: cuius divitiae, mare:
aquae muri eius. 9Aethiopia fortitudo eius,
et Aegyptus, et non est finis: Africa, et
Libyes fuerunt in auxilio tuo. 10Sed et ipsa
in transmigrationem ducta est in captivita-
tem: parvuli eius elisi sunt in capite om-
nium viarum, et super inclytos eius mise-
runt sortem, et omnes optimates eius con-
fixi sunt in compedibus. 11Et tu ergo ine-
briaberis, et eris despecta: et tu quaeres au-
xilium ab inimico. 12Omnes munitiones
tuae sicut ficus cum grossis suis: si concussae
fuerint, cadent in os comedentis. 13Ecce
populus tuus mulieres in medio tui: inimi-
cis tuis adapertione pandentur portae terrae
tuae, devorabit ignis vectes tuos. 14Aquam
propter obsidionem hauri tibi, exstrue mu-
nitiones tuas: intra in lutum, et calca, subi-
gens tene laterem. 15Ibi comedet te ignis: pe-
ribis gladio, devorabit te ut bruchus: con-
gregare ut bruchus: multiplicare ut locu-
sta. 16Plures fecisti negotiationes tuas quam
stellae sint caeli: bruchus expansus est, et avo-
lavit. 17Custodes tui quasi locustae: et par-
vuli tui quasi locustae locustarum, quae consi-
dunt in sepibus in die frigoris: sol ortus est,
earum et avolaverunt, et non est cognitus
locus ubi fuerint. 18Dormitaverunt pasto-
res tui, rex Assur: sepelientur principes tui:
latitavit populus tuus in montibus, et non
est qui congreget. 19Non est obscura con-
tritio tua, pessima est plaga tua: omnes
qui audierunt auditionem tuam, com-
presserunt manum super te: quia super
quem non transiit malitia tua semper?
pagina successiva »